Narratieve mediation is een relatief nieuwe vorm van mediation die ontwikkeld is in Nieuw-Zeeland. Een ander woord voor narratief is “verhalend”. Het uitgangspunt binnen narratieve mediation is dat ieder mens zijn eigen levensverhaal heeft. Je geeft betekenis aan gebeurtenissen in je leven door er verhalen van te maken.

Conflict wordt uitgelegd als een botsing tussen de verschillende verhalen van mensen. Ieder heeft zijn eigen “ware” verhaal en dat komt niet overeen met het verhaal van de ander. Er ontstaat een probleemverhaal wat zo krachtig wordt dat je alles in perspectief daarvan gaat zien.

In de kiem is ook een ander, alternatief verhaal aanwezig. Narratieve mediation heeft als doel dat alternatieve verhaal op te sporen en te vergroten. Dit heeft tot gevolg dat het probleemverhaal kleiner wordt. Het probleemverhaal zal niet volledig verdwijnen, maar wordt veel beter hanteerbaar. De communicatie verbetert hierdoor sterk.

Een voorbeeld ter verduidelijking:

Stel je komt uit een familie van niet-sportieve types. Als kind was je onhandig, altijd pleisters op je knieën, met gym werd je als laatste gekozen, etc. Hierdoor is jou verhaal dat je niet sportief bent. Je hebt dat gedeeld en het wordt door je omgeving versterkt (ik gooi die sleutels niet want jij vangt ze toch niet). Het “probleemverhaal” is dat je onhandig en niet sportief bent.

Er is nog een ander verhaal. Je doet aan hardlopen en yoga en gaat trouw naar de sportschool. Dat is het “alternatieve” verhaal.

Zonder hulp ben je je niet meer bewust van het alternatieve verhaal, het probleemverhaal is je waarheid geworden. Zo werkt het ook als we ruzie hebben, we zien niet meer het hele verhaal, het probleemverhaal wordt steeds groter.